پدرش امام موسی کاظم (علیه السلام) را که به شهادت رساندند چند سال بعد هم برادر عزیزش امام رضا (علیه السلام) را تبعید گونه به خراسان بردند.

دلش تاب دوری برادر را نداشت.پس به شوق دیدار برادر به سوی خراسان روانه شد.

اما در میانه راه در شهر ساوه عده ای از مخالفان و مأموران حکومتی به همراهانش حمله کرده و تعدادی از آنها را به شهادت رساندند.

اندوه این حادثه یا به نقلی سمی که به او خوراندند او را بیمار کرد.

تقاضا نمود تا او را به قم ببرند.

زیرا از پدرش شنیده بود که فرمود: «شهر قم مرکز شیعیان ما می باشد»

مردم قم به خوبی از او پذیرایی کردند اما عمرش به دنیا نبود و فاطمه معصومه (سلام الله علیها) بر اثر همان بیماری به ملاقات پروردگارش شتافت و در شهر قم با احترام به خاک سپرده شد.

او جمله کسانی است که در روایات اهل بیت (علیه السلام) به مقامات والای او و به شفیعه بودنش در قیامت تصریح شده است.

در زیارت نامه ایشان هم آمده است «یا فاطِمَهُ اشْفَعی لی فی الْجَنَّهِ »؛ ای فاطمه معصومه ! برای من نزد خدا درباره بهشت شفاعت کن

« فَاِنَّ لَکِ عِنْدَ اللهِ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ» ؛ به درستى كه براى تو نزد خدا مقامى از مقامات بلند است 

مقام والای معنوی این بانوی بزرگوار باعث شد که زیارت قبر ایشان به عنوان یکی از پرفضیلت ترین زیارتها شناخته شود. امام رضا(علیه السلام) فرمود : « مَنْ زارَها عارِفاً بِحَقِّها فَلَهُ الْجَنَّهُ»  « کسی که فاطمه معصومه را زیارت کند در حالی که معرفت به حق او داشته باشد پاداش او بهشت است»